Summary
Bu çalışmada opere ya da inopere serviks ve endometriyum karsinomu tanısı alan 51 vakada gerçekleştirilmiş 61 İntrakaviter radyoterapi uygulamasında, mesane doluluğuna bağlı olarak referans noktalarında ortaya çıkan doz dağılımındaki değişikliklerin yanı sıra, birden fazla İntrakaviter radyoterapi uygulanan 10 vakada iki uygulama arasındaki farklar araştırılmıştır. Mesane boynu, mesane tabanı, vajen ve rektuma ait referans noktalarında mesane boş ve dolu iken hesaplanan doz ortalamaları birbirine çok yakın bulunmuştur. Hem opere hem de inopere vakalarda en büyük doz farkının zincir noktasında ortaya çıktığı, dozların mesane doluluğuna göre artma ya da azalma yönünde değişiminin belli bir kurala uymadığı gözlenmiştir. Opere vakalarda mesane gerek boş gerekse dolu iken mesane tabanının mesane boynundan daha yüksek doz aldığı (sırasıyla p=0.000, p=0.001), inopere vakalarda ise mesane boynunun mesane tabanından daha fazla doz aldığı saptanmıştır (sırasıyla p=0.001, p=0.017). İki kez intrakaviter radyoterapi uygulanmış vakalarda, 1. ve 2. uygulamalar arasında, referans noktalarının doz yüzdesi açısından istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmamıştır. İntrakaviter radyoterapi planlaması yapılırken ortogonal grafilerde hem mesane boynunun hem de mesane tabanının aldığı dozların ayrı ayrı hesaplanması mesanenin aldığı dozun yansıtılması açısından anlamlı olacaktır. Çalışmamızda mesane boynu, mesane tabanı, vajen ve rektuma ait referans noktalar için hesaplanan dozlarda, mesane doluluğuna bağlı belirgin fark saptanmamış olsa da, mesane üst ve ön duvarları ile üst duvar komşuluğundaki barsakların radyasyon kaynağından uzaklaşarak daha az doz almaları amacıyla, İntrakaviter uygulama sırasında mesanenin doldurulması daha uygun olacaktır.
