Abstract Full Text Similar Articles

Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Radyasyon Onkolojisi AD, İzmir Ocak 1987-Aralık 1992 tarihleri arasında klinik evre IB Serviks kanseri olarak değerlendirilerek opere edilip merkezimize sevk edilen vakalardan, postoperatif radyoterapi uygulanan 96'sı Haziran 1994'de analiz edilmiştir. Total abdominal histerektomi+bilateral salpingo-ooferektomi'li 13, modifiye radikal histerektomili 41, radikal histerektomili 42 vakaya, 50.4-54 Gy eksternal pelvik (orta hat korumasız) ve 20 Gy (2x10 Gy vajinal yüzey dozu) intrakaviter radyoterapi uygulanmıştır. Tüm grupta 5 yıllık total ve hastalıksız sağkalım oranları sırasıyla %82.9 ve %77.4 olarak bulunmuş, operasyon tipine göre sağkalım farkı gözlenmemiştir (P=0.920). Tek değişkenli analizlerde 5 yıllık hastalıksız sağkalımı etkileyen prognostik faktörler; lenf bezi metastazı (pozitif=%54.7, negatif=%84.8; P<0.001), tümör boyutu (>4 cm=%63.4, <4 cm=%83.5, P=0.029), derin stromal invazyon (pozitif=%71.1, negatif=%92.6, P=0.056), histopatolojik tip (P=0.036) olarak bulunurken çokdeğişkenli analizlerde lenf bezi metastazı tek bağımsız prognostik faktör olarak belirlenmiştir (P=0.008). Derece II %7.4 ve derece III %5.1 olarak bulunan komplikasyon oranları vakaların postoperatif radyoterapiyi iyi tolere ettiğini göstermiştir. Yetersiz ve uygunsuz operasyonlarla tedavi edilmiş ya da kötü prognostik kriterler taşıyan klinik evre IB serviks kanserli vakalarda postoperatif radyoterapinin yararlılığı tartışılmış ve kabul edilebilir bir komplikasyon oranıyla sağkalıma katkıda bulunabileceği sonucuna varılmıştır. Keywords :